Filistinli hastalara yardım eden İsrailliler: “Zor durumdayız ama duramayız”

Sayıları 1.000 kadar olan bu gönüllüler artık Gazze’den hasta taşıyamıyor. Dördü ise 7 Ekim’de Hamas’ın İsrail’in güneyine yaptığı saldırıda öldürüldüler.

Bu gönüllüler; ünlü barış aktivisti Vivian Silver; Noy’un eğlenceli ve komik oluşuyla hatırladığı, büyük arabasıyla hemen devreye girip hastaları taşımaya hazır olan Adi Dagan; çok sevilen büyükanne Tammy Suchman ve şiir hakkında konuşmaktan hoşlanan Eli Or-Gad’dı.

Başka dört gönüllü ise Hamas’ın İsrail’de 1.200 kişiyi öldürdüğü 7 Ekim saldırılarında ailesinden insanları kaybetti.

7 Ekim sonrası İsrail’in Gazze’ye saldırılarında ise 17 binden fazla kişi öldürüldü.

Noy, İsrail’in kuzeyinde yaşıyor. Ancak ebeveynleri güneyde, Hamas’ın saldırdığı “Kibbutz” denilen çiftliklerden birinde yaşıyordu. Kurtuldular.

Yeğenlerinden ikisi Gazze’de, İsrail ordusunda savaşıyor.

Noy, 7 Ekim’in ardından sarsıldığını ve zar zor nefes alabildiğini söylüyor.

“Kalbimde bir şeyler kırıldı ve Gazze’deki insanlarla bir daha asla konuşmayacağımı söyledim” diyor.

Ancak birkaç gün sonra, bu vahşetin onu değiştirmesine izin veremeyeceğini anladı.

O ve Road to Recovery gönüllülerinin çoğu, Filistinlileri Batı Şeria’dan kanser tedavisi, organ nakli ve böbrek diyalizi için İsrail’deki hastanelere götürmeye devam etti.

Ne zaman mümkün olursa, o zaman gidip tekrar Gazze’den hasta toplamaya devam edeceğini söylüyor.

Noy, Filistinlileri insanlıktan çıkarmayı veya İngiltere ve diğer ülkeler tarafından terör örgütü kabul edilen Hamas’la özdeşleştirmeyi reddediyor.

Telefonda bana, “Onlar da bizim gibi Hamas’ın kurbanları, bu yüzden onlara yardım etmeye devam etmemiz gerektiğini düşünüyorum, çünkü bu onların suçu değil” dedi.

“Kanserli bir çocuğa yardım etmeyi reddedemeyiz. Komşularımızın yardıma ihtiyacı var, bu yüzden onlara yardım etmeliyiz.”

Kış yaklaşıyor ve bombalanan evler artık oturulamaz hale geldi. Noy, bu yüzden de Gazze’de tanıdığı aileler için endişeleniyor.

Organ nakli yapılan altı yaşındaki bir çocuğun ebeveyninin, Road to Recovery gönüllülerinden birine mesaj atarak “Biz iyiyiz. Burada öleceğiz” dediğini anlatıyor.

Noy aynı zamanda Hamas tarafından rehin alınan Road to Recovery gönüllüleri Oded Lifschitz ve Chaim Peri için de son derece endişeli.

Duygusal olarak parçalanmış gibi hissediyor. Bazı amca ve kuzenleri onun yaptığı şeye kesinlikle karşı çıkıyor ve onu Hamas’a yardım etmekle suçluyor.

Onaylamayanlar sadece aile üyeleri değil.

“Filistinlilerle birlikte Batı Şeria’daki kontrol noktalarından geçerken askerler bana, nasıl olup da Filistinlileri taşıdığımı soruyor. Başkaları da aynı şekilde.”

Hıçkırıklarla devam ediyor:

“Artık Gazze’deki çocukların acılarından bahsetmek bile tehlikeli, insanlar bana düşmanmışım gibi bakıyor. Ama bunu Filistinliler için yapmıyorum, bunu İsrailli olmaktan gurur duymak istediğim için yapıyorum. İster İsrailli ister Filistinli, ister Yahudi ister Arap olun, insan insandır, ben buna inanıyorum. “

Bazı Filistinli aileler, nasıl olduğunu öğrenmek için Noy ile iletişime geçti.

Ancak İsrailliler ile Filistinliler arasındaki uçurumu kapatmaya çalışarak akıntıya karşı yüzen az sayıda insan için bu artık her zamankinden daha zor.

Noy, “Soldaki insanlar bile Gazze’yi yerle bir etmemiz gerektiğini söylüyor. Her iki taraf da giderek daha çok radikalleşti” diyor.

“Gelecekte ne olacağını gerçekten bilmiyorum. Ama ikimizin de hala burada yaşayacağımızı biliyorum, bu yüzden bir çözüm bulmalıyız.”

7 Ekim’den bu yana, Road to Recovery’nin bazı gönüllüleri taşıma görevini tamamen bıraktı ya da yerinden edilmiş İsraillilere ilaç götürmeye başladı.

Ancak Batı Şeria’daki hasta Filistinlilerin hastane randevularına gitmelerini sağlamak için başka gönüllüler devreye girdi.

Noy, İsrail’den bağışların neredeyse durduğunu, bu nedenle dışarıdan desteğe ihtiyacı olacağını söylüyor.

Mümkün olduğunda, Road to Recovery’nin Gazze’deki çocuk hastaları yeniden hastanelere taşımaya başlayacağını umuyor:

“Zor olabilir. Ama duramayız” diyor. “Bu benim görevim ve bunu yapmak zorundayım.”